Ik heb mijn handen vol met shampoo en conditioner, tandpasta en nog wat dingen die je zoal koopt bij het Kruidvat.
Voor me in de rij staat een jongen, vermoedelijk een student, met Vans old skool gymschoenen, vrolijke sokken, opgerolde spijkerbroek, te grote spijkerjas, rugzak en halflang haar.
Hij spreekt keurig ABN ( Haarlem hè) “Goedemiddag mevrouw, dag. Ik ben op zoek naar een lekker luchtje en nu zie ik dat u hier enorm veel keuze heeft en ik heb geen idee welke ik moet nemen.”
Ik begin te zuchten, dit gaat natuurlijk héél lang duren.
Hij wil parfum testen maar de verkoopster vertelt hem dat ze geen testers heeft.
En ga dan maar eens UITLEGGEN hoe die parfums ruiken.
Ooooh dit gaat uren duren!
Ze heeft opeens toch een tester gevonden. CK One. Hij spuit het op.
“Mevrouw wilt u even ruiken?”
Hij heeft het tegen mij.
Ik ruik aan hem, hij ruikt heerlijk.
Dus dat vertel ik hem ook. Ik zeg ook dat ik het echt iets voor hem vind. Ik heb deze jongen nog nooit eerder gezien maar wil niet het risico lopen dat deze snuffelstage langer dan noodzakelijk moet duren.
“ Dan wil ik deze kopen!”
Hij koopt het kleinste flesje wat er gemaakt wordt en opgewekt verlaat hij de winkel.
Ik leg mijn shampoo, conditioner, tandpasta en de andere dingen die je bij een Kruidvat koopt bij de kassa.
“HEEFT U NOG VRAGEN OVER DE ZETPILLEN?”
Ik had die pijnstillers juist een beetje verdekt onder mijn shampoo neergelegd want die vallen toch een beetje in de categorie ( TINA, WAS KOSTEN DIE KONDOME?!?!)
“Nee, ik weet hoe het werkt,” mompel ik.
“MAAR HET ZIJN WEL ZETPILLEN, HÈ?! IS DAT DE BEDOELING!? ZÈT-PILLEN!!”
“Ja, mevrouw…(toen ik 6 was heb ik een Rang in mijn luchtpijp gekregen, daardoor was ik bijna gestikt als ik niet ondersteboven werd gehouden en op mijn rug werd geslagen, waardoor ik nu dus 50 x kauw op 1 hap pudding en ik gemiddeld 20 minuten doe over een broodje kaas en als ik een antibioticakuur moet slikken ik die pillen als een chirurg opensnij en er 8 kilo chocoladepudding bij moet eten om het poeder weg te krijgen.)
“…Ik zal ze niet doorslikken mevrouw,” antwoord ik gehoorzaam.
Gelukkig stond er niemand achter me in de rij.
